Het boek 1942: Brazil and Its Almost Unknown War, geschreven door João Barone, biedt een gedetailleerde analyse van de deelname van Brazilië aan de Tweede Wereldoorlog, een hoofdstuk in onze geschiedenis dat vaak over het hoofd wordt gezien. Barone, een muzikant en onderzoeker, is ook de zoon van een voormalige soldaat van de Braziliaanse Expeditiemacht (FEB), en zijn
Het Guanabara-paleis in Rio de Janeiro had oorspronkelijk een neoklassiek ontwerp. De bouw ervan begon in 1853 door de Portugees José Machado Coelho en diende aanvankelijk tot de jaren 1860 als privéwoning. In 1865 werd het de residentie van prinses Isabel en haar echtgenoot, de graaf d'Eu, vandaar de naam
Op 10 november 1937 verklaarde Getúlio Vargas in een landelijke radiotoespraak dat Brazilië onder een nieuw regeringsregime stond, de Estado Novo (Nieuwe Staat). Gekenmerkt door de centralisatie van de macht, nationalisme, anticommunisme en autoritarisme, duurde de Estado Novo tot 1945 toen Getúlio door de strijdkrachten werd omvergeworpen.
Het Nationaal Monument voor de Immigrant, ingehuldigd door president Getúlio Vargas in 1954 in Caxias do Sul, Rio Grande do Sul. De hoeksteen ervan werd in 1950 gelegd door president Eurico Gaspar Dutra. De bouw werd geïnitieerd door een gemeenschapscommissie, die een wedstrijd uitschreef om te bepalen welk project het beste zou worden uitgevoerd
De oudste instelling in zijn soort in Brazilië, naast de rechtenfaculteit van Recife, dankt zijn oorsprong aan een keizerlijk decreet ondertekend in 1827. Het oorspronkelijke gebouw, in barokstijl, werd ingehuldigd op 17 september 1647.
